Δείπνο στο σπίτι της Κίκο τον Δεκέμβριο με τους Άμπελ, Άρον, Μουσέ, Χασάν, Αλή, Ιμπραχήμ, Αλασάν, Βιτάλις, Ακάς, Νεμάντ, Ομάρ, Τζαμάν, Ζαχίρ. Τα παιδιά πήγαν τον Ιανουάριο στο Μέγαρο Μουσικής και παρακολούθησαν τη μουσική παράσταση του Διονύση Σαββόπουλου. Ο Ρήσος και η Κίκο συνόδευσαν το Μουσέ, τον Αρόν, τον Άμπελ, τον Σερχάν, τον Ιμπραήμ, τον Ακάς, τον Τζαμάν και τον Βιτάλις. Ευχαριστούμε τον διευθυντή του Μεγάρου κ. Νίκο Μανωλόπουλο και την κα Μίλυ Πασχάλη για την προσφορά τους και την οργάνωση της πρόσκλησης. Τη δεύτερη εβδομάδα του Ιανουαρίου η Κική και η Ελένη πήγαν με τους Ακάς, Σερχάν, Αλί, Τζαμάν και Ιμπραχήμ σινεμά στην ταινία «Θαυματοποιός» και μετά για σουβλάκια Η Χριστίνα και ο Γιώργος συνέχισαν τα πρωινά μαθήματα. Τα απογευματινά μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας συνεχίστηκαν κανονικά. Η Νάγια φιλοξένησε στην οικογένειά της ένα παιδί στις διακοπές των Χριστουγέννων. Η Ελένη Τομαή μαγείρεψε για τα παιδιά τρεις φορές πεντανόστιμα φαγητά. Η Μυρσίνη και ο Αντώνης μαγείρεψαν δύο φορές στο σπίτι για όλα τα παιδιά. Στη μηνιαία συνάντηση εθελοντών-δασκάλων του Ιανουαρίου αποφασίστηκε να οριστεί για κάθε παιδί μια/ένας σύμβουλος. Τον συντονισμό ανέλαβε η Λένα. Ο Τσαμάν πήγε με τη Χριστίνα Σκούρτη στο Φάρο Τυφλών και, μετά από συνεννόηση με την κα Καραμιχαλάκου την οποία ευχαριστούμε θερμά, απασχολήθηκε σε εργαστήριο κεραμικής. Βιβλία πρόσφερε η Δήμητρα. Ο Νικήτας και η Μαρία πρόσφεραν ρουχισμό. Η κυρία Πέρκιζα έστειλε στον Τσαμάν βιβλία με το σύστημα Μπρέιγ. Την ευχαριστούμε, όπως και την Έλσα που το φρόντισε. Σουβλάκια στα Άγραφα Εξαρχείων με τους Ρήσο, Ελένη, Γιώτα μαζί με Ακάς, Ομάρ, Νεμάντ, Άρον, Ισμαήλ και Άμπελ. Στην Τεχνόπολι-Γκάζι με τους Σερχάν, Ιμπραχήμ, Ακάς, Τζαμάν, Μουσέ, Αρόν, Άμπελ: «Game On 2.0». Ένα ταξίδι στην ιστορία, στην κουλτούρα και στο μέλλον των video games με συνοδούς τους Ρήσο, Ελένη και Ασπασία (κοινωνική λειτουργός). Δείπνο στο σπίτι της Κίκο με τους Σερχάν, Ακάς, Ισμαήλ, Χασάν και Τζαμάν, Ρήσο και Ελένη. Τα εισιτήρια λεωφορείων και μετρό σε όλες τις εξόδους ήταν προσφορά του Ρήσου. Η Ελένη Γκολεμά μαγείρευε αυτούς τους μήνες κάθε Τετάρτη. Μηνιαία χειροποίητη συνδρομή σε κουλουράκια, κέικ και τσουρέκι η Σταυρούλα. Μπισκότα και κουλουράκια η Χρυσούλα. Η Ελένη Καλαφάτη φρόντισε για ζητήματα υγείας δύο παιδιών. Η Τζοάννα μαγείρεψε δύο φορές για τα παιδιά σπιτικό φροντισμένο φαγητό, σαλάτες και γλυκό. Επίσης πήγε στον ξενώνα τρόφιμα. Ευχαριστούμε για μία ακόμη φορά τον παιδίατρο Δημήτρη Λάγγα για τη φροντίδα του όποτε τον χρειάζεται κάποιο παιδί και για τα εμβόλια που ποτέ δεν παραμελεί. Ευχαριστούμε επίσης την εταιρία Glaxso και προσωπικά τον κ. Σταύρο Σταυρίδη για την προσφορά των εμβολίων, καθώς και τη φίλη μας φαρμακοποιό Τζέλλα για τη φροντίδα της.
Οργανώσαμε στις αρχές Φεβρουαρίου μια ωραία βραδιά blues & rock με πολύ κέφι και χορό στον Πολυχώρο των εκδόσεων Μεταίχμιο με δύο καταπληκτικά συγκροτήματα: την NoNameBluesBand με τους Βασίλη Μωραΐτη (κιθάρα), Δημήτρη Κατσαντώνη (ηλεκτρικό μπάσο), Θάνο Κόλλια (κιθάρα, φυσαρμόνικα), Γιώργο Σπυρόπουλο (φωνή) και Ιγνάτιο Καραμιχάλη (τύμπανα) και τη Royal Blue με τους Πέτρο Μυρία (κιθάρα), Βίκυ Λέκκα (φωνή), Τζώρτζη Μαυροειδή (μπάσο) και Χρήστο Βαλέ (τύμπανα). Ο Ιγνάτιος ήταν ο διοργανωτής και ο εμψυχωτής. Τα δύο συγκροτήματα πρόσφεραν το σύνολο των εσόδων της βραδιάς που ήταν 1415 ευρώ για τους σκοπούς του Δικτύου. Ευχαριστούμε όλους τους μουσικούς και τους τραγουδιστές που συμμετείχαν ανιδιοτελώς και με όλη τους την καρδιά. Σας ευχαριστούμε, ευχαριστούμε, ευχαριστούμε τον καθένα ξεχωριστά Βασίλη, Δημήτρη, Θάνο, Γιώργο, Ιγνάτιε, Πέτρο, Βίκυ, Τζώρτζη, Χρήστο. Περάσαμε υπέροχα και διασκεδάσαμε. Ευχαριστούμε επίσης τις εκδόσεις Μεταίχμιο, τους φίλους μας Βάσω και Νώντα Παπαγεωργίου που μας φιλοξένησαν με μεγάλη ζεστασιά. Ευχαριστούμε το Γιώργο Λιάκο και τον Αντώνη που πρόσφεραν το κρασί της βραδιάς, όλους τους φίλους που έφεραν ποτά, τη Χριστίνα που ετοίμασε σνακς, τη Γιάννα και τον Νίκο Αλιβιζάτο που έστειλαν γλυκά, την Ελένη που έβγαλε ωραίες φωτογραφίες και όλους του φίλους που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας. Η Ελένη συνόδευσε τους Ακάς, Ομάρ, Άρον, Ισμαήλ Άμπελ, Σερχάν, Τζαμάν, Μουσέ και Αλί για δείπνο στο σπίτι της Γιώτας. Ευχαριστούμε επίσης τον Νίκο και την Αντιγόνη Τσαραπατσάνη που πρόσφεραν 100 ευρώ, τον Δημήτρη Τσαραπατσάνη και την Χαριτίνη Καρακωστάκη που πρόσφεραν 150 ευρώ στη μνήμη της φίλης τους Χρύσας Πάνου για τους σκοπούς του Δικτύου. Δωρεές για τους σκοπούς του Δικτύου πραγματοποίησαν επίσης η Μαρία Σπυράκη και ο Στράτος Στυλιανίδης 250 ευρώ, η Παναγιώτα Λούκα 30, η Γιάννα Αλιβιζάτου και η Μάρβα Β. 150 ευρώ τον Ιανουάριο και 150 ευρώ τον Φεβρουάριο, η Δανάη Τζαμτζή 100 τον Ιανουάριο και 100 τον Φεβρουάριο, η Άντα Διάλλα 150, η Ευγενία Κατούφα 50, η Μαργαρίτα Ιωαννίδου 120, η Ελένη Χατζούδη-Τούντα 30, η Κατερίνα Χλωρού 30, η Ρούλα Στράτου 40, η Τζοάννα και η Arcadia 100 ευρώ, η οικογένεια Σίμου 50 ευρώ, η Λουκία Σουγιά 20, η Δέσποινα Ζολώτα 50, ο Νι. Θέ. 200 ευρώ. Τους ευχαριστούμε όλους και όλες για την πολύτιμη συνδρομή τους. Όλα τα έσοδα που δεν χρειάστηκε να διατεθούν στο «Ημερολόγιο» θα υποστηρίξουν τα δύο νέα προγράμματα που αναλάβαμε μετά από συνεννόηση με το Οικουμενικό Πρόγραμμα Προσφύγων: α) τη στέγαση, διατροφή και φροντίδα δύο παιδιών σε αναμονή επανένωσης οικογενειών: του 16χρονου Ρεζά και του 11χρονου Σαρίφ β) την υποστήριξη μιας ομάδας Αφγανών προσφύγων, μητέρων με μικρά παιδιά ενός έως οκτώ χρονών, που ζουν σε οριακές συνθήκες στο Μεταξουργείο. Θα αρχίσουμε να οργανώνουμε εθελοντικά μαθήματα ελληνικών και αγγλικών και θα τις στηρίξουμε με είδη πρώτης ανάγκης (πάμπερς, παιδικές τροφές, τρόφιμα, παιχνίδια, είδη υγιεινής, ιατρική φροντίδα, εμβόλια, συλλογή ρούχων, κλπ). Σύντομα θα λάβετε αναλυτικές πληροφορίες για τη νέα εθελοντική μας πρωτοβουλία.
Σημειώσεις από την εμπειρία μιας εθελόντριας
Ενημέρωση προς το Δίκτυο
31/01/11
Μαθήματα Γερμανικών που κάνω αυτό τον καιρό με τον Ibrahim και τον Zaheer από
το Αφγανιστάν. Συναντώ τα δύο παιδιά τρεις φορές την εβδομάδα (συνήθως Δευτέρα/Τετάρτη απόγευμα και Παρασκευή πρωί) από μιάμιση ώρα. Τα μαθήματα πάνε καλά, τα παιδιά συνεργάζονται και δείχνουν ότι πολλές φορές απολαμβάνουν αυτό που κάνουμε. Μικρά θέματα δημιουργούνται που και που σε σχέση με την συνέπεια την χρονική, μικρές τριβές μεταξύ των αγοριών/αδελφών για το ποιός τα έχει καταλάβει καλύτερα και τα λέει πιο σωστά – γενικώς όλα πολύ ευχάριστα και γελάμε κιόλας αρκετά…Την περασμένη Παρασκευή λίγο τελείωσαν τα γέλια για τον μικρότερο αδελφό, τον Ζaheer: είχα έρθει με βροχές και καταμούσχεμη στις 10.30 στον ξενώνα, για να βρω τον μικρό κύριο – ύστερα από 10-λεπτη κουβέντα με τον κ. Φώτη και κατόπιν ξενάγησης στα επάνω δωμάτια, για να δω κι αυτά καμία φορά – να μπει μόλις μισοκοιμισμένος στα ρούχα του, και αφού καθίσαμε τελικά στις 10.50 για το μάθημα στο σαλόνι και κοίταξα τις ασκήσεις που είχαν τα παιδιά για homework, τα φυλλάδια του Zaheer ήτανε παρθενικά όπως του τα είχα δώσει δύο μέρες πριν…. Οι (υποτίθεται: δοκιμασμένη) απολογία περι Cricket playing και κουραφέξαλα δεν με πολυικανοποίησε και του εξήγησα ότι ΚΑΙ ύπνος τηνώρα που έχουμε rendezvous ΚΑΙ τίποτα προετοιμασία και homework εκεί που εγώ έρχομαι με βροχές και ωραία πράγματα για το μάθημα, δεν γίνονται και άρα: μάθημα δεν γίνεται μαζί του σήμερα και ασχολούμαι μόνο με τον αδελφό του, και ο ίδιος ελεύθερος να φύγει… Τρόμαξαν προφανώς και οι δύο, ντράπηκε και ο Ibrahim και ο Ζaheer τα μάζεψε. Για το σημερινό μάθημα συμφώνησα με τον Ibrahim να τηλεφωνηθούμε (με δικιά του πρωτοβουλία!) – αλλά τίποτα. Έστειλα SMS στις 17.00 που θα γινότανε περίπου το μάθημα – μέχρι τώρα τίποτα.
Εν το μεταξύ, μου έχει ζητήσει να επικοινωνήσουμε και ο πατέρας των παιδιών από τη Γερμανία. Πήρε και αυτός την περίφημη Παρασκευή την ώρα που θα έφευγα για το Ινστιτούτο, και δώσαμε τηλεφωνικό rendezvous στο σταθερό μου τηλέφωνο το ίδιο απόγευμα – άφαντος και ο μπαμπάς… Αυτά προς το παρόν. Μήπως παραέγινε λεπτομερής αυτή η αναφορά μου, αλλά γίνεται κάπως πάνω σε μια λίγο ταραγμένη στιγμή. Τέλος πάντων – θα τα βρούμε με τα παιδιά, είμαι σίγουρη γι’ αυτό!
Με φιλικούς χαιρετισμούς
Cornelia Boge
20/2/2011
Καλησπέρα σας!
Χθες το μεσημέρι μου ήρθε ένα πολύ ευχάριστο SMS από τη Γερμανία, συγκεκριμένα από τη Φρανκφούρτη και μάλιστα από τον Jangol Zadran, πατέρα του Ibrahim και του Zaheer, πρώην πλέον φιλοξενούμενοι του Ξενώνα της Οδού Ισαύρων: τα παιδιά φτάσανε καλά! Ύστερα από τις διάφορες περιπέτειες με πολύ μυστηριώδεις ακυρώσεις των εισιτηρίων την τελευταία στιγμή και πόλεμο νεύρων εκ μέρους της αστυνομίας – αυτό το διάβασα με μεγάλη χαρά και ανακούφιση! Πρώτα η Λένα και μετά εγώ κάναμε περίπου δύο μήνες μαθήματα Γερμανικών μαζί
τους, από το Γενάρη αρκετά εντατικά – και τουλάχιστον για τον Ibrahim, τον μεγαλύτερο αδελφό, άξιζε τον κόπο αφού απέκτησε, σχετικά με το μικρό αυτό διάστημα, σπουδαίες ικανότητες συνεννόησης στα Γερμανικά, κυρίως προφορικά που ήταν και ο στόχος. Δυστυχώς το ίδιο δεν μπορώ να πω για τον μικρότερο κύριο Ζadran, τον Zaheer: μετά από την ένταση μεταξύ μας που σας περιέγραψα στο περασμένο σημείωμά μου, δεν επανήλθε παρά για ένα μισάωρο για το μάθημα – και εξαφανίστηκε μέσα στη συνεδρία χωρίς κουβέντα και δεν τον ξαναείδα. Πολύ κρίμα, κυρίως για τον ίδιον που ίσως παγιδεύτηκε μέσα σε (λέω εγώ) μπουρδουκλωμένα συναισθήματα; Τέλος πάντων, όσο πήγε στράφι η δουλειά με τον Zaheer, τόσο άνθησε με τον Ibrahim και στο τέλος κάναμε και μια αποχαιρετιστήρια βόλτα με τη Vespa στη θάλασσα και ανταλλάξαμε κάρτες (στα Γερμανικά, παρακαλώ!) και δώρα: ένα μπανάλ χαρτζιλίκι από μένα (και δυο φίλες μου) και ένα από τα πιο όμορφα της ζωής μου από αυτόν: μια κούπα με
μια κατακόκκινη … Vespa! Και μια πρόσκληση στη Φρανκφούρτη. Και μια ”υπόσχεση” ότι θα προσέξει και θα βοηθήσει τον ακόμα λίγο ανώριμο αδελφό του στην ίσως όχι και τόσο εύκολη φάση της ζωής τους που ξεκινάει τώρα.
Αυτά και βλέπουμε. Είμαι λοιπόν πρόθυμη να συνεχίζω κάποια συνεισφορά σε χρόνο, ενέργεια και βοήθεια στο έργο του ξενώνα και του Δικτύου στο βαθμό που μου επιτρέπει η καθημερινή μου ζωή.
Φιλικά
Cornelia Boge
