Νικόλας Πετρόπουλος

Μια μέρα ήρθε στην τάξη μου καινούριος μαθητής
Ντανχτ Αλί λεγόταν το παιδί
Ήταν καλοπροαίρετος και ευγενικός πολύ
Μα όταν μας χαιρέτησε δεν του απάντησε κανείς

Μαθητές Καθηγητές τον είχαν στο περιθώριο
Σε όλα τα θέματα του στάθηκαν εμπόδιο
Το περιβάλλον ήταν αφιλόξενο
Δεν μπορούσα να φανταστώ κάτι χειρότερο

Μια μέρα τον προσέγγισα σιωπηλά
Να του μιλήσω ήθελα απλά
Μα όταν τον ρώτησα αν είναι καλά
Έβαλε τα κλάματα, φώναζε δυνατά: είναι άδικο , είναι άδικο , είναι άδικο

Στην συνέχεια φωνάξαμε όλοι μαζί
Ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση έχουμε εμείς
Ανεξαρτήτως θρησκείας, χρώματος και φυλής
Σεβασμό στον άλλον που δυσκολεύτηκε στην ζωή του πολύ
Καθώς έχασε οικογένεια, πατρίδα και μια στέγη που είναι εξίσου σημαντική

Ωστόσο το καθεστώς της αδικίας είναι δύσκολο να νικηθεί
Οπότε είπα στον Αλί
Να συνεχίσει να προσπαθεί
Να κάνει πάντα ο,τι μπορεί
Να τα παρατήσει ούτε να το σκεφτεί

Νικόλας Πετρόπουλος