Με 19 μαθητές και προσπαθήσαμε ομαδικά να γράψουμε στίχους αφιερωμένους στο 23ο δικαίωμα της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού και συγκεκριμένα για τα δικαιώματα των παιδιών με αναπηρία.
Κάναμε μια υπόθεση ότι βρισκόμαστε στο πίσω μέρος ενός αστικού λεωφορείου και μπαίνει ένα παιδί σε αναπηρικό αμαξίδιο ή εν πάση περιπτώσει με κάποια ιδιαιτερότητα (Αμεα).
Οι στίχοι – στροφές μιλάνε για αυτά που θέλει να μας πει το παιδί (Αμεα).
Έλα
Μες στα μάτια σου μη δω τη λύπη,
μη σκεφτείς τι να μου λείπει,
κράτα τη συγκίνησή σου,
μην αλλάζεις τη φωνή σου.
Έλα και πλησίασέ με
κι άμα θέλεις άγγιξέ με,
αχ και να ‘χαμε μια μπάλα
κι όλα τ’ άστρα σε τραμπάλα .
Έλα να παίξουμε και μήλα
σαν κουβάρι τη ζωή σου κύλα,
να παίξουμε με τα κουκλάκια
της φιλίας τα πολύχρωμα μπαλάκια.
Κανείς δε με γνώρισε από μέσα
όλοι με κοιτάνε απ έξω
κι όταν κοιτάζω χαμηλά
όλοι γελάνε σιωπηλά.
Κράτα της φιλίας την κούνια
και τα πόδια σου κούνα
στα σύννεφα του ουρανού
ταξίδεψέ μας με το νου.
Έλα να παίξουμε και μήλα
τη ζωή σου σαν κουβάρι κύλα
να παίξουμε με τα κουκλάκια
της φιλίας τα πολύχρωμα μπαλάκια.
ΣΤ1 τμήμα του Δημοτικού Σχολείου Βαμβακόπουλου – Χανίων
Υπεύθυνος Δάσκαλος του ΣΤ1: Πατεράκης Ιωάννης
