Οι φυλές να ‘ναι φίλες
Σ` έναν όμορφο κόσμο,
που τον θέλουμε όλοι,
τα παιδί έχει λόγο,
που μπορείς να ακούς,
έχει βλέμμα που φτάνει,
στην καρδιά σαν το βόλι,
ξεχωρίζει αμέσως και καλούς και κακούς.
Επωδός Το παιδάκι που ήσουν,
μην ξεχάσεις ποτέ σου,
κι οι φυλές να ‘ναι φίλες,
μία μόνη η γη,
στο αέρα υπάρχουν,
δυνατές οι φωνές σου,
είναι τάξη της Φύσης που ‘ναι τόσο Σοφή.
Σ` ένα όμορφο κόσμο,
που δεν μοιάζει δικός μας,
είναι πρώτη φροντίδα,
τα παιδιά να γελούν,
οι μεγάλοι το ξέρουν,
οι διακρίσεις εχθρός μας,
είναι κρίμα στο χρώμα, οι καρδιές να πονούν.
Λαμπρινή Μπαλτά
