Η αγαπητή Λίνα Μουσιώνη απάντησε στις ερωτήσεις των παιδιών!
1.Όταν ήσασταν παιδί γνωρίζατε τα δικαιώματά σας;
Όταν ήμουν παιδί νόμιζα πως είχα μόνο υποχρεώσεις! Να πηγαίνω στο σχολείο, να διαβάζω και να κάνω πάντα ό,τι πρότειναν ή και επέβαλλαν οι μεγαλύτεροι από μένα. Ακόμη και το παιχνίδι, νόμιζα πως ήταν χάρισμα και όχι αναφαίρετο δικαίωμά μου.
2. Σας παρακαλούμε, περιγράψτε μια περίπτωση που θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια να σας αδικούν. Έπαιξε ρόλο στα βιβλία σας;
Δεν μπορώ να εστιάσω σε μια συγκεκριμένη περίπτωση αδικίας. Σας μεταφέρω την αίσθησή που είχα για μένα και τον κόσμο των «μεγάλων». Πίστευα, λοιπόν, πως δεν μπορούσα να τον αμφισβητήσω γιατί η γνώμη μου δεν είχε βαρύτητα αφού ήμουν πάντα η «μικρή». Το «παιδί». Ακόμη κι αν μεγάλωνα σε μια δοτική και ανοιχτή οικογένεια. Θυμάμαι πόση εντύπωση μου έκανε όταν κάπου στα δεκατρία μου χρόνια, παρακολουθώντας μια συζήτηση, μια οικογενειακή φίλη στράφηκε προς το μέρος μου και ρώτησε « Λίνα, πες μας και συ τη γνώμη σου!» Ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα πως η γνώμη μου είχε σημασία. Κουβαλώντας τις αναμνήσεις μιας παιδικής ηλικίας που υποχρεωνόταν πάντα να ακολουθεί με φυσικότητα τις επιλογές των μεγαλύτερων, προσπάθησα στα βιβλία μου να χτίσω ήρωες και ηρωίδες δυναμικούς και δυναμικές με δικαίωμα λόγου και προσωπικών επιλογών. Ελπίζω να τα έχω καταφέρει!
3. Ποιο πιστεύετε πως είναι το δικαίωμα των παιδιών που καταπατάται πιο συχνά στις μέρες μας;
Νομίζω πως εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη χώρα που ζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά. Στην Ελλάδα βρίσκω πολύ χαμηλό το επίπεδο προστασίας των παιδιών με αναπηρίες. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα να μεγαλώνουν και να αντιμετωπίζονται με σεβασμό και αξιοπρέπεια και να εξασφαλίζονται όλες οι απαραίτητες συνθήκες προστασίας τους.
4. Τι κάνετε σήμερα για να προστατέψετε τα παιδιά;
Προσπαθώ να γ
νωρίσω τα δικαιώματα των παιδιών στα παιδιά που τα αγνοούν για να νιώσουν δυνατά και να μπορούν να υπερασπίζονται τον εαυτό τους απέναντι στον αυστηρό, άγριο και πολλές φορές απάνθρωπο κόσμο των ενηλίκων.
5. Πώς μπορούν τα βιβλία σας να βοηθήσουν στο σεβασμό των δικαιωμάτων μας;
Ο σεβασμός των δικαιωμάτων είναι πράξη και στάση ζωής. Νομίζω πως στα βιβλία μου οι ήρωες και οι ηρωίδες δρουν και αντιδρούν με συνέπεια οπότε αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα για την καλλιέργεια του σεβασμού προς αυτά.
6. Ποιο ή ποια βιβλία σας θα μπορούσαν να βάλουν μεγάλους και μικρούς σε σκέψεις για τα δικαιώματα των παιδιών; Και για ποια δικαιώματα;
Έχω στο νου μου τα βιβλία ”Ένας ασπρόμαυρος ζωγράφος” και ”Βικτώρια” που μιλούν, το καθένα με τον δικό του τρόπο για το δικαίωμα της προσωπικής έκφρασης των παιδιών.
7.Ποιο βιβλίο άλλου συγγραφέα, ελληνικό ή ξένο, θα διαλέγατε για να μιλήσετε για τα δικαιώματα των παιδιών;
Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση γιατί υπάρχουν εξαιρετικά βιβλία που μπορούν να συνδεθούν με τα δικαιώματα των παιδιών. Για να τηρήσω τον όρο, έβαλα κλήρο ανάμεσα σε πολλά βιβλία και εκείνος έπεσε στο βιβλίο της Εύης Τσιτιρίδου Χριστοφορίδου, Ο Αντίλ έχει πατρίδα, με την εικονογράφηση της Κατερίνας Βερούτσου (εκδόσεις Ελληνοεκδοτική). Μπορεί να συνδεθεί με τα δικαιώματα των παιδιών προσφύγων και το δικαίωμα να βρίσκεσαι μαζί με την οικογένειά σου.
