ΠΑΙΔΙ
Βοήθησέ με!
Δωσ’ μου ένα σπίτι!
Μια χώρα,μια πατρίδα!
Λίγη χαρά,λίγη ελπίδα!
Σε χρειάζομαι!
Πες μου,ποιος είμαι;
Πες με Οδυσσέα,όχι Κανένα
Δωσ’ μου ένα σπίτι,μια Ιθάκη
Όχι μια ουτοπία που κάθε βήμα κρύβει μια νάρκη
Γίνε εσύ τ’ όνομα μου κι εσύ η φωνή μου!
Να μη με ξεχάσουν
Να μη με αφήσουν
Δεν είμαι ένα νούμερο σε μια φυλακή
Τη φυλακή που άλλοι μου χτίσανε
Είμαι απλά ένα παιδί!
Δωσ’ μου το χέρι σου να σηκωθώ
Πες μου τον τρόπο να μεταμορφωθώ
Να γίνω πουλί
Να πετάξω ψηλά
Μακριά απ’ τον κύκλο που έχει γύρω φωτιά
Μια φωτιά φονική,καταστροφική
Γίνε νερό και σβήστη αυτή
Γίνε όμως και προσάναμμα
Μια αγκαλιά ζεστή
Άναψε τη φλόγα στη δική μου ψυχή
Μια φλόγα εξαγνιστική και συνάμα γερή
Να φωτίσει όλο το σκοτάδι
Να κλείσει κάθε πληγή
Να γκρεμίσει τους τοίχους
Κάθε περιορισμό
Να με κάνει ξανά ζωντανό
Γίνε εσύ τ’ όνομα μου κι εσύ η φωνή μου!
Να μη με ξεχάσουν
Να μη με αφήσουν
Δεν είμαι ένα νούμερο σε μια φυλακή
Τη φυλακή που άλλοι μου χτίσανε
Είμαι απλά ένα παιδί!
Δωροθέα Γιαννοπούλου
