Πηγή ζωής
Φάρος ψυχής και χαρά της στιγμής
Γέλιο του αέρα και παιχνίδια στη φωτιά
Νερό που γίνεται πάγος στο πέρασμα του χρόνου
Και χαμόγελα που σβήνουν σαν σπίθες στην πορεία του χρόνου.
Αναμνήσεις που πνίγονται σε ένα ωκεανό ρουτίνας
Αστέρια που ξεθωριάζουν στην τραμπάλα μιας ζωής
Και τη λάμψη τους καλύπτει η καρδιά της γης.
Πεφταστέρια γεννημένα σε ένα κόσμο χωρίς ζωντάνια
Με ρίζες στο χρυσό και θυσίες για το τωρινό
Ελπίδες για αιώνια λάμψη που μόνο η ψευτιά καταφέρνει
Και όνειρα για ένα ανεκδιήγητο κόσμο με όψη στον ουρανό.
Κωστάκου Ίριδα
Εκπαιδευτήρια Γιαννόπουλου
