Επίγεια γαλήνη ένα βήμα πιο κοντά στην ειρήνη ούτε λεπτό μην σκεφτείς πως τα παιδιά ήσυχα αφήνει η ιδέα ότι θα ζούνε σε ένα κόσμο μια μέρα που θα διακατέχεται μόνο από του πολέμου την τρέλα`
Δικαιώματα στου κόσμου τα μουσεία απολιθώματα που θεατές κοιτάνε και τους κόβονται τα γόνατα διεκδικούν του σήμερα οι νέοι ως αντάλλαγμα χτίζοντας ξανά απ’την αρχή του κόσμου τ’ άγαλμα`
Και ενώ 11 Σεπτέμβρη παιδιά ονειρεύονται ότι προς την είσοδο ενός σχολείου πορεύονται, ξυπνούν από το όνειρο στον εφιάλτη του σήμερα αφού κανένα δεν κατάφερε να μπει μέσα απ’τα σίδερα. Ο αγώνας για την είσοδο σε πάλη θα οδηγήσει ώστε όλοι νέοι να κάνουνε την πόρτα να ανοίξει. Διεκδικούν λοιπόν το δικαίωμα τους στην μόρφωση ακολουθώντας τα όνειρα τους. Αυτό είναι δήλωση, όχι υπόθεση`
Ευτυχία, μια λέξη που αντηχεί ως αρμονία στα αυτιά των παιδιών που πολεμούν την δυστυχία με όπλα μόνο την γνώση και τα λόγια που πράξεις γίνονται και σπάνε τα ρολόγια που μετρούν όσο τα λεπτά και οι ώρες παίρνουν για την στιγμή που την αυγή του νέου αύριο θα δουν`
Μια λέξη τόσο απλή με νόημα πολύ ένα παιδί του σήμερα ζητάει χωρίς ντροπή είναι η τροφή που πολλοί απαξιούν να σεβαστούν αφού αγοράζουνε μέχρι και τα όνειρα τους για να ζουν`
Φριχτή αυτοκρατορία έχει καταντήσει αυτή η κοινωνία δεν γίνεται ούτε λόγος πλέον για την ελευθερία και για αυτή την ευτυχία που ψάχνουμε να βρούμε μα που είναι η αγάπη που όλοι εμεις ζητούμε`
Με χρώματα ζωηρά τα όνειρα τους ζωγραφίζουν ανέμελα του κόσμου τα παιδιά μ’αλλοι τους τα χαλάνε, τους τα ποδοπατάνε όπως τα κάστρα τους στην άμμο που τούμπα τα γυρνάνε`
(τα παιδιά ) έχουν το κάθε δικαίωμα να κάνουν όνειρα, να κυκλοφορούν στον δρόμο μόνο με χαμόγελα.`
Τα παιδιά χρειάζονται εκπαίδευση χωρίς καμιά εξαίρεση
Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού – Οι Μεγάλοι Οδηγοί από την Ανάκασα
