Τα δικαιώματα των παιδιών
Δικαιώματα , μια φράση απλή, καθολική , με απεριόριστη ισχύ
διαθέτει, όμως, νόημα, αιτία και αφορμή;
Απευθύνονται σε όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας
μα των παιδιών οι ψυχές δεν τα γνωρίζουν ,δεν τα νιώθουν
δεν τα χρησιμοποιούν όντας μικροί και ανίδεοι πολίτες
σε ετούτο τον βάρβαρο γεμάτο εμπόδια κόσμο
που θε να τίθεται σπουδαίος πολιτισμός.
Άνθρωποι κρυψίνους με νου διεστραμμένο,
καταπατούν τις θεμελιώδεις αξίες και αρχές που υπάγονται σε αυτά.
Όπως μια πυκνή ομίχλη καλύπτει τα πάντα στο πέρασμα της ,
έτσι και τα δικαιώματα των παιδιών συναντούν τη σκιά της
καθώς μια δόση αδιαφορίας και μνησικακίας , μας διαπερνά
και εισχωρεί στα βάθη , στο κέντρο της καρδιάς.
Φόβος , αγωνία , θλίψη ,εντάσεις, λεκτική και σωματική βία
αποτελούν στοιχεία της καθημερινότητας πολλών παιδιών,
που τη στοιχειώνουν και το άδοξο τέλος τους γυρεύουν.
Μήπως έφτασε η ώρα , ήρθε η στιγμή;
Να αλλάξει αυτή η ιστορία , με μια παραλλαγή.
Όπου το καλό υπερτερεί, η ελευθερία του λόγου κυριαρχεί ,
μα πάνω απ΄ όλα, η αγάπη γίνεται αντιληπτή.
Γιατί αν το καλοσκεφτείς , τι ήθελες μικρός;
στοργή και καλοσύνη να σε συντροφεύουν συνεχώς.
Έτσι και εμείς, αναπολώντας στιγμές του παρελθόντος
οφείλουμε να δράσουμε επί του παρόντος
ενάντια στα θέλω και τα πρέπει του καθεστώτος.
Χριστίνα Αδαμίδου, 15χρ. (Α΄ Λυκείου)
