«Τα παιδιά ονειρεύονται»
Εμένα τα όνειρά μου ‘γίναν χέρια να ελευθερώσουν
τα κάγκελα του κόσμου που θέλουν να με κλειδώσουν.
Να εγκλωβίσουν θέλουν λέει το μυαλό μέσα σε τοίχους
και να κάνουν την ζωή μου άχαρη σαν την δική τους.
Εμένα τα όνειρά μου ‘γίναν μαχαίρια για να σπάσουν
τις αλυσίδες που φορέσαν στην ψυχή να την δαμάσουν.
Να φιμώσουν θέλουν λέει την φωνή και την κραυγή μου
να την κάνουνε να λέει: «ευχαριστώ για την υποταγή μου».
Τα όνειρα μου εμένα είναι πουλιά που ελεύθερα πετούνε στον αέρα,
σκορπίζουν την ελπίδα, την αγάπη κάθε μέρα
χωρίς να συλλογίζονται τα «πρέπει» και τα «μη» μιας παρωδίας
που ορίστηκαν για να σκοτώνουν τα ελεύθερα πουλιά της κοινωνίας.
Τα όνειρά μου εμένα είναι φωτιά που δύσκολα θα σβήσει
γιατί μέσα της έχει δύναμη από την φύση.
Κι αυτή η φωτιά, πυρκαγιά θα γίνει όπως είδες
γιατί δεν καταδέχεται ζωή με παρωπίδες.
Ρεφρέν:
τα όνειρα όλων των παιδιών δεν μπαίνουν σε υποθήκη
αλλά φωνάζουν δυνατά πως έχουνε την λύση.
Είναι δικαίωμά τους να παλεύουν για αυτά
και ας λένε ότι θέλουν όσοι έχουν τα λεφτά.
Λυδία Φραντζή
15 ετών.
