Η 20η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού. Με αφορμή τη συγκεκριμένη μέρα σήμερα θα γραφτούν ίσως πολλά άρθρα σχετικά με τα παιδιά, σχετικά με το κατά πόσο εφαρμόζεται στην Ελλάδα η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία κυρώθηκε από την Ελλάδα με τον Νόμο 2101/1992 (ΦΕΚ Α’ 192).
Εμείς, αντί για άρθρο, προτιμάμε σήμερα να σας παρουσιάσουμε το κείμενο «List of issues in relation to the combined fourth to sixth periodic reports of Greece» της Επιτροπής Δικαιωμάτων του Παιδιού του ΟΗΕ, που περιλαμβάνει λίστα ζητημάτων προς διευκρίνιση σχετικά με την περιοδική έκθεση που υπέβαλε η Ελλάδα για την εφαρμογή των προβλεπόμενων από τη Σύμβαση δικαιωμάτων.
Όλα τα Κράτη μέλη της Σύμβασης υποχρεούνται να υποβάλουν ανά πέντε έτη στην Επιτροπή Δικαιωμάτων του Παιδιού του ΟΗΕ τέτοιες εκθέσεις (reports/ rapports). Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα όφειλε να καταθέσει την Έκθεσή της εντός του 2017, ωστόσο αυτό έγινε τελικά στις 21/12/2018. Από την πλευρά της, η Επιτροπή ήδη στις 12/3/2020 απέστειλε στην Ελλάδα έγγραφο, ζητώντας διευκρινίσεις και περαιτέρω εξηγήσεις και αναφορά με αριθμητικά δεδομένα των ζητημάτων της παιδικής προστασίας στην Ελλάδα. Η Επιτροπή, στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς της να υποβάλει «καταληκτικές παρατηρήσεις» για τις περιοδικές εκθέσεις που λαμβάνει, ζητά από την Ελλάδα να υποβάλει γραπτώς επιπρόσθετες, επικαιροποιημένες πληροφορίες πριν από τις 15 Ιουνίου 2020. Η προθεσμία πέρασε χωρίς η Ελλάδα να έχει απαντήσει κάτι.
Η λίστα των ζητημάτων (μπορείτε να βρείτε εδώ το πρωτότυπο κείμενο στα αγγλικά και εδώ μεταφρασμένο ανεπίσημα στα ελληνικά) για τα οποία η Επιτροπή ζητά διευκρινίσεις, είναι μεγάλη καθώς περιλαμβάνει ζητήματα για τα οποία η Ελλάδα οφείλει στοιχεία κι από προηγούμενες περιοδικές εκθέσεις. Ενδεικτικά, και μεταξύ άλλων, ζητούνται διευκρινίσεις για τον Εθνικό Μηχανισμό Εκπόνησης, Παρακολούθησης και Αξιολόγησης Σχεδίων Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού (που θεσπίστηκε με το νόμο Ν. 4491/2017), για τις νομοθετικές προβλέψεις και κρατικές πρακτικές για παιδιά Ρομά και παιδιά ανιθαγενή, για τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό αυτών, τη διαδικασία εξέτασης αιτημάτων διεθνούς προστασίας παιδιών, για την εφαρμογή δράσεων κατά του εκφοβισμού και τα σχέδια ενίσχυσης της κατάρτισης των εκπαιδευτικών για την πρόληψη, τον εντοπισμό και την αντιμετώπιση διαφορετικών μορφών βίας, για την αποϊδρυματοποίηση, την πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη και στην ποιοτική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, καθώς και την αντιμετώπιση της αυτοχειρίας στα παιδιά.
Επιπλέον ζητούνται διευκρινίσεις σχετικά με την προώθηση της αναδοχής, ζητούνται διευκρινίσεις για τα παιδιά-πρόσφυγες για τη διαδικασία ορισμού επιτρόπου, τις συνθήκες υποδοχής και διαβίωσης, την “προστατευτική φύλαξη” καθώς και την πρόσβασή τους σε υπηρεσίες. Εξηγήσεις ζητούνται και σχετικά με το αν η στέρηση της ελευθερίας χρησιμοποιείται ως μέτρο έσχατης ανάγκης και για το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα, για την εφαρμογή αναμορφωτικών μέτρων ενώ υπάρχει ερώτηση και για την έναρξη λειτουργίας των «σπιτιών του παιδιού».
Τέλος, ζητούνται επαρκή δεδομένα και στατιστικά στοιχεία για την πλειονότητα των ζητημάτων που σχετίζονται με την παιδική προστασία στην Ελλάδα.
Η αναζήτηση διευκρινίσεων για τα παραπάνω ζητήματα, σημαίνει ότι η έκθεση που κατέθεσε καθυστερημένα η Ελλάδα εξακολουθεί να περιλαμβάνει πάρα πολλές ασάφειες. Οι ασάφειες αυτές, δυστυχώς, αποκαλύπτουν καταρχήν την έλλειψη ουσιωδών στοιχείων για το παιδί στην Ελλάδα, που χωρίς αυτά δεν μπορεί να υπάρξει κανένα ρεαλιστικό Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Αποδεικνύουν επίσης την απουσία ενός οργανωμένου και επαρκούς συστήματος παιδικής προστασίας, και γενικά την ένδεια σοβαρών πολιτικών και δράσεων για την στην πράξη προστασία των παιδιών και την προάσπιση και προώθηση των δικαιωμάτων τους.
Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού
