Ένα βήμα μπροστά για τα δικαιώματα μας
Τον χωρισμό απ’ την οικογένεια μου φοβάμαι
Πίσω στην χώρα μας, μας λένε να πάμε
Στον δρόμο του ερχομού χωρίζονται
Στο νέο καταφύγιο τους κακομεταχειρίζονται.
Νεαρά παιδιά με ασθένεια
Γι αυτά δεν υπάρχει ευγένεια
Αναζητούν μια πλήρη και αξιοπρεπή ζωή
Ισότητα και αγάπη η μόνη τους ευχή.
Πολλές σκέψεις μέσα τους κρατούν
Γιατί φοβούνται σε άλλους να ανοιχτούν
Εκείνα τα παιδιά βοήθεια ποθούν,
Το μυαλό τους ανήσυχο, κατανόηση ζητούν.
Από μικρά παιδιά στην δουλειά ριγμένα
Τα καλύτερα χρόνια τους πάνε χαμένα
Συγγενείς και μεγάλοι για χρήμα τα εκμεταλλεύονται
την νεαρή ηλικία τους καπηλεύονται.
Ρεφρέν:
Ήρθε η ώρα αγώνα να αρχίσουμε
Και αυτά τα παιδιά να βοηθήσουμε
Να γίνουμε η φωνή τους, οι βοηθοί τους
Και ν’ αλλάξουμε την ζωή τους.
Λίγγα Γεωργία & Πλαϊτη Ελένη
Α΄Γυμνασίου
11ο Γυμνάσιο Ηρακλείου Κρήτης
