ΜΑΥΡΟΥΛΗΣ
Κράτησε μου το χέρι είμαι μονάχος
σπίτι μαθήματα όλα με άγχος
οι δήθεν φίλοι μου φίδια έχουν γίνει
η καρδιά τους είναι σκέτο αγρίμι.
Τι φταίω εγώ που είμαι μαυρούλης
να κάνω τι
τι μπορώ να αλλάξω
το χρώμα του κορμιού μου να ξεβάψω;
και στον τροχό της ζωής μου αγάπη να ξεθάψω;
Τι φταίω εγώ; Τι φταίω εγώ;
ζωγράφος της πλάσης είναι μονάχα ο θεός
Με πινελιές φωτός χρωμάτισε τα μάτια όλων
μα αυτά σβήσαν με αεροβόλο
Χαρά τους φύσηξε για να σκορπίζουν
μα αυτοί με μπούλινγκ με βασανίζουν
Κράτησε μου το χέρι είμαι μονάχος
σπίτι μαθήματα όλα με άγχος
οι δήθεν φίλοι μου φίδια έχουν γίνει
η καρδιά τους είναι σκέτο αγρίμι.
Έχω όμως μια φίλη γάτα
που με λατρεύει σαν μια μπουγάτσα
κάθε πρωί με γαργαλάει
πριν πάω σχολείο χαμόγελα μου σκάει
Κι εγώ της τραγουδώ να πάρω θάρρος
κράτησε μου το χέρι είμαι μονάχος
η ψυχή μου μήπως και γίνει βράχος
και αντέξει την αδικία στην σαπισμένη τούτη την κοινωνία
Κράτησε μου το χέρι γλυκιά γατούλα
έλα να φάμε μεζέ από τη μανούλα
έλα εσύ παρηγοριά μου
κάνε τα χάδια σου στην ποδιά μου
Κράτησε μου το χέρι είμαι μονάχος
σπίτι μαθήματα όλα με άγχος
οι δήθεν φίλοι μου φίδια έχουν γίνει
η καρδιά τους είναι σκέτο αγρίμι.
Γραμμένο από την μαθήτρια της Α΄ Γυμνασίου
Αναστασία Λιούντρη
