Η αγαπητή Ίρις Σαμαρτζή απάντησε στις ερωτήσεις των παιδιών.
1.Όταν ήσασταν παιδί γνωρίζατε τα δικαιώματά σας;
Δυστυχώς όχι. Δεν ήμασταν πολύ ενημερωμένοι τότε. Ευτυχώς εσείς τώρα πια ξέρετε πιο πολλά από μας!
2. Σας παρακαλούμε, περιγράψτε μια περίπτωση που θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια να σας αδικούν. Έπαιξε ρόλο στα βιβλία σας;
Θυμάμαι θολά τώρα πια -ευτυχώς- επειδή έχουν περάσει πολλά χρόνια, ότι στον πρώτο παιδικό σταθμό που πήγα δεν μας φέρονταν καλά. Δεν μας άφηναν ας πούμε να παίξουμε, ή να σηκωθούμε από την καρέκλα και κάναμε σημάδι στα πόδια, ή κάποιο παιδί έπρεπε στο διάλειμμα να κάθεται μέσα να φυλάει το τηλέφωνο μην χτυπήσει. Θυμάμαι επίσης ότι έτρωγα με το ζόρι το φαγητό και γενικά θυμάμαι πως φοβόμουν, κρυβόμουν κι ότι κάθε μέρα γυρνούσα στο σπίτι κλαίγοντας. Ευτυχώς οι γονείς μου το κατάλαβαν και άλλαξα σχολείο. Δεν ξέρω αν έχει παίξει κάποιο ρόλο στα βιβλία μου αυτό. Αλλά έχει παίξει ρόλο στα σχολεία που τυχαίνει να δουλεύω όπου πάντα κοιτάω να σέβομαι τα παιδιά και κυρίως με νοιάζει να τα κάνω ευτυχισμένα.
3.Ποιο πιστεύετε πως είναι το δικαίωμα των παιδιών που καταπατάται πιο συχνά στις μέρες μας;
Δυστυχώς είναι πολλά. Από το πιο συνηθισμένο, ότι δηλαδή δεν έχετε ελεύθερο χρόνο να παίξετε και να κάνετε ό,τι θέλετε, μέχρι το πιο δύσκολο που έχει να κάνει με το ότι δεν σας σέβονται ή δεν σας φέρονται καλά. Και μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και παιδιά που ζουν σε άσχημες συνθήκες χωρίς βασικά πράγματα, όπως οικογένεια, σπίτι, φαΐ, νερό.
4.Τι κάνετε σήμερα για να προστατέψετε τα παιδιά;
Είμαι εδώ για να τα υπερασπισθώ όποτε χρειαστεί. Προσπαθώ να τα κάνω λίγο χαρούμενα φτιάχνοντας εικόνες για αυτά μέσα από τα βιβλία που εικονογραφώ. Προσπαθώ όπου κι όποτε βρίσκομαι μαζί τους να τα ΑΚΟΥΩ και να τα βοηθάω όσο μπορώ.
5.Πώς μπορούν τα βιβλία σας να βοηθήσουν στο σεβασμό των δικαιωμάτων μας;
Τα βιβλία που έχω εικονογραφήσει βοηθάνε με έναν τρόπο γιατί μας υπενθυμίζουν μέσα από τις εικόνες πώς πρέπει να είναι φτιαγμένος ο κόσμος για να ζει όμορφα ένα παιδί. Οφείλει να είναι χαρούμενος, ασφαλής και στα μέτρα τα δικά σας! Τέτοιοι κόσμοι σας αξίζουν, τέτοιους πρέπει να αποζητάτε και τέτοιους πρέπει εμείς οι μεγάλοι να φτιάξουμε για εσάς.
6.Ποιο ή ποια βιβλία σας θα μπορούσαν να βάλουν μεγάλους και μικρούς σε σκέψεις για τα δικαιώματα των παιδιών; Και για ποια δικαιώματα;
Τα περισσότερα βιβλία που έχω εικονογραφήσει κρύβουν μέσα και ένα δικαίωμα. Το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό είναι “Το ταρακουνημένο σχολείο” της Άλκηστης Χαλικιά από τις εκδόσεις Ίκαρος, γιατί μιλάει για το δικαίωμα που έχουν όλα τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο και μάλιστα να πηγαίνουν σε ένα μαγικό και διαφορετικό σχολείο κοντά στη φύση όπου το μάθημα γίνεται παιχνίδι. Άρα συγχρόνως μιλάει και για το δικαίωμα στο παιχνίδι. Επίσης είχα κάνει μαζί με τον Αντώνη Παπαθεοδούλου, ένα βιβλίο/μπλοκ ζωγραφικής, για τα παιδιά που αναγκάζονται να φύγουν από τη χώρα τους για να ζήσουν κάπου αλλού, με τίτλο “Παιδιά που μετακινούνται”. Μας το είχε ζητήσει η Unicef και ο Κύκλος για τα Δικαιώματα του Παιδιού του Συνηγόρου του Πολίτη. Ένα άλλο βιβλίο που είχα κάνει παλιά ήταν το ¨Έχω δικαίωμα να πω μια ιστορία;” της Α. Μερτζάνη από τις εκδόσεις Απόπειρα. Αλλά είμαι χαρούμενη και για κάποια πράγματα που δεν είναι βιβλία, όπως το εξώφυλλο που έκανα για το cd “Αν σας τα τραγουδήσουμε”. Είναι ένας δίσκος που έφτιαξε το Δίκτυο για τα δικαιώματα του παιδιού μαζί με πολλούς άλλους δημιουργούς και κυρίως μαζί με παιδιά σαν κι εσάς που έγραψαν τους στίχους των τραγουδιών. Και είμαι χαρούμενη και για ένα σημειωματάριο που είχαμε κάνει πάλι μαζί με τα παιδιά του Δικτύου και τις εκδόσεις Μεταίχμιο, όπου ζωγραφίσαμε παρέα τα δικαιώματά σας .
7.Ποιο βιβλίο άλλου συγγραφέα, ελληνικό ή ξένο, θα διαλέγατε για να μιλήσετε για τα δικαιώματα των παιδιών;
Θα διάλεγα το “Όχι μόνο μπλε” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Μακάρι να το διάβαζαν όλοι οι μεγάλοι αυτό το βιβλίο.
